Πέλαγα και Πεσκάδες

ΘΑΛΑΣΣΑ  Τα χρώματα μου ακόμα νωπά...  σταγόνα σταγόνα πέφτουν στη καυτή αγκαλιά σου...  πάνω στο λιόγερμα που ο ηλιάτορας χρυσαφίζει η μορφή σου...  Καθρέπτης γίνηκες απόψε το νοιώθω πως θέλεις μέσα σου να ριχτώ μα δε θα το κάνω ακόμα δεν ήλθε η ώρα γιαυτό...  Χαμήλωσα την ανάσα μου για να μη σε πληγώσει το γερασμένο κουφάρι μου πλανεύτρα με μαγεύεις και δε σε χορταίνω...  θέλω σα νάμα να σε πιώ με την αλμύρα σου να μεθώ...  Αφουγκράζομαι τους παλμούς σου όταν θυμώνεις τρελά να κτυπάνε χωρίς ρυθμό αισθάνομαι τις προθέσεις σου πιάνω λιμάνι και δένω να περάσει το γινάτι σου και πάλι κοντά σου να'ρθώ...  μάνα ΘΑΛΑΣΣΑ για σένα ΖΩ !!!   Αφιερωμένο στον αγαπητό μου φίλο Τάκη Σιμσιρίκη με εκτίμηση και σεβασμό .  α.γ 14-1-18