Παντός καιρού

Κι άμα μας φτάσανε οι θύελλες
τι μ'αυτό...κι αυτές μας ξεπέρασαν...
κι άμα ανεβήκαμε στων κυμάτων τις κορφές
τι μ'αυτό..τα πλανάραμε μαζί με τα πάθη μας...
κι άμα πάνω στο τράνταγμα χάσαμε τις φωνές μας...
τι μ'αυτό κρατάγαμε τα χέρια γερά
εσύ στις μανέττες
κι εγώ στο τιμόνι...
και το παλιοβάπορο άντεχει...
είναι <<ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ>>

Αφιερωμένο στο Καπτάνιο των''ΠΕΛΑΓΩΝ και των ΠΕΣΚΑΔΩΝ>>!!! 
ταπεινά ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ.-
Ηράκλειο 20-6-2017