Από τον φίλο μου Γιώργο Αναγνώστου

Στων αγκυρών τη σκουριά
η αγωνία και των ναυτικών το αίμα
είναι ποτισμένα...
μη τους κάνεις ποτέ ματσακόνι
η θάλασσα μάνα θυμώνει...


Σχόλιο στο παραπάνω ποίημα από Τάκη Σιμσιρίκη:

Λόγια ποτισμένα αλμύρα....Που να σε βρω. Τι στίγμα να βάλω.Να πίνω ρακιά μαζί σου να πίνω τα λόγια σου και πάλι να διψώ.....

Σχόλιο από Γιώργο Αναγνώστου:
Κατά πουνεντογάρμπη κράτα πορεία ΚαπταΤΑΚΗ μου και στου ΜΙΝΩΑ τα νερά θα πλεύσεις...μα πρόσεχε τα πετροκάραβα των ΚΥΚΛΑΔΩΝ τα ταξιδεύει το μελτέμι...